افسون

از رنگ بریدیم و ز دیدار گذشتیم

با چشم فروبسته ز گلزار گذشتیم

در باغ جهان پا نگرفتیم چنان سرو

چون سایه سبک از سر دیوار گذشتیم

در راه سبک سیر نه پستی و بلندست

ابریم و از این دامنه هموار گذشتیم

پندار برانگیخته صد نقش فسون رنگ

این پرده دریدیم و ز پندار گذشتیم

دیدیم غباری چو بر آن ابر، جامه فکندیم

از جاده دنیا چه سبکبار گذشتیم

خفتیم و شذیم از گذز خواب خبردار

از رهگذر خواب چه بیدار گذشتیم

از آمدن و رفتن ما کس نشد آگاه

از رهرو این خانه پریوار گذشتیم

_________________________

شعر از سهراب سپهری