می گفت آدم‌ها گنجشک‌های حیاط پشتی خانه تان نیستند که برایشان دانه بپاشی، به هر روز آمدنت عادتشان بدهی. گاه و بیگاه روی پله‌ها بنشینی برایشان درد دل کنی یا چشم‌هایت را ببندی و در خلسه ی مالیخولیایی خودت به جیک جیکشان گوش کنی. بعد یکروز حوصله ات سر برود. خسته از شلوغی، خسته از بودنشان ، راحت را بکشی بروی. آدم‌ها حتی مثل گنجشک‌ها نیاز به کیش کیش ندارند. می‌‌روند اما با دلی شکسته
تاريخ : یکشنبه بیست و سوم اسفند ۱۳۹۴ | 17:30 | نویسنده : سمیرا |