درباره من
تکه نانی دارم ، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی
و خدایی که در این نزدیکی است
لای این شب بوها، پای آن کاج بلند
روی آگاهی آب، روی قانون گیاه
و دوستی بهتر از برگ درخت
بهتر از آب روان...
ادامه...
روزانه‌ها
همه- آدم ها و گنجشک ها ... آدم‌ها حتی مثل گنجشک‌ها نیاز به کیش کیش ندارند. می‌‌روند اما با دلی شکسته
- عشق اونه که... فرید ، بابا، عشق اون نیست که وقـــتی دیدیش دلت بلرزه عشق اونه که وقتی نمی بینیش دلت می خواد کنده شه... " خسرو شکیبایی"
- دلتنگی حقیقی ... اما تو هیچ‌وقت به زنی نگاه نکردی که بخواهی جونت رو فداش کنی. کسی رو نشناختی که با چشماش بتونه تو رو از خودبی‌خود کنه و احساس کنی خدا فرشته‌ای رو از آسمان برای تو به زمین فرستاده...
- آمدیّ و همه‌ی فرضیه‌ها ریخت به هم! تو تعاریف ِ من، معنی ِ خوشبختی با لذت بردن از زندگی فرق داره...
- تازیخ... تاریخ دو بخش است؛ قبل از آخرین نامه تو، بعد از آخرین نامه تو ... و من مرده ام از شدت این جغرافیایی که تو را از تنهایی من گرفت.
- بگو چگونه ببندم هزار نامه به پای کبوتری که ندارم ... دنبال راه های متفاوت تری می گردم برای خوشحال کردن آدم های ارزشمندم..چیزهایی به جز هدیه و کاغذ کادو ها..چیزهای گران قیمت تر..واقعی تر..و والاتر
- تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل ... این بار هم..مثل یک رسم همیشگی تنهای تنها این غصه را به دندون می کشم...
- دنبالش کردم و خوردم زمین... فاتح نشده بودم و از به اثبات رسوندن خود احساس شکست می‌کردم...
- اعتماد اگر اعتماد کرده ای و صدمه دیده ای...
- می ماند اگر... کاج سیب می‌دهد، اگر عاشق شود؛ انگور می‌دهد، اگر مست شود؛ توت فرنگی می‌دهد، اگر خوشبخت شود؛ کاج می‌ماند اگر تنها باشد!
پیوندها
ابر برجسب
دوست دلنوشت عشق یاد دوست شعر نوشت باران زندگی روزنوشت سکوت خاطرات دلتنگی ها شعرنوشت سفر خواب گلجدیدترین یادداشت‌ها
همه- احوال روزگاران
- شبی در سکوت
- پشت هیچستان...
- شرق اندوه
- ماه و ماهی ...
- از کجا آمدم و آمدنم بهر چه بود...
- صدای قدم های پاییز
- نشانی باران...
- فرصت ما نیز باری بیش نیست...
- این چرخ کبود...
- ... اندر این دیر کهن کار سبکباران خوش است
- عمری اگر باقی بود (2)...
- عمری اگر باقی بود...
- از خودم می پرسم زندگی یعنی چه...
- خانه ی دل...
بایگانی
- بهمن 1395 1
- دی 1395 1
- آذر 1395 2
- آبان 1395 2
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 1
- مرداد 1395 1
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 2
- اردیبهشت 1395 1
- فروردین 1395 4
- اسفند 1394 2
- بهمن 1394 1
- دی 1394 1
- آذر 1394 1
- مرداد 1394 1
- تیر 1394 6
- خرداد 1394 5
- فروردین 1394 3
- اسفند 1393 2
- دی 1393 8
- آذر 1393 9
- آبان 1393 7
- مهر 1393 9
- شهریور 1393 7
- مرداد 1393 10
- تیر 1393 7
- خرداد 1393 9
- اردیبهشت 1393 10
- فروردین 1393 12
- اسفند 1392 12
- بهمن 1392 8
- دی 1392 10
- آذر 1392 15
- آبان 1392 14
- مهر 1392 16
- شهریور 1392 25
- مرداد 1392 18
- تیر 1392 40
- خرداد 1392 50
- اردیبهشت 1392 75
- فروردین 1392 83
- اسفند 1391 70
- بهمن 1391 68
- دی 1391 69
- آذر 1391 81
- آبان 1391 115
- مهر 1391 110
- شهریور 1391 109
- مرداد 1391 107
- تیر 1391 70
- خرداد 1391 31
آمار : 157296 بازدید
Powered by Blogsky
یاد باد آن روزگاران، یاد باد...
دقیقا همین نیمکت بود، صدای پرنده ها و نسیم هم چاشنی صحبت ها بود، حرف هایی که بوی ناب سادگی و صداقت میداد
و شاخه گلی در دستم که بدان عشق سراپا مست است
نگاه سراسر نجابت و مهربانی دوست
و فضای صمیمی ای که هنوز مجسم و زنده است برایم