باران که می بارد

باران که می بارد تو می آیی            باران گل، باران نیلوفر

باران مهر و ماه و آئینه               باران شعر و شبنم و شبدر       

باران که می بارد تو در راهی            از دشت شب تا باغ بیداری

از عطر عشق و آشتی لبریز             با ابر و آب و آسمان جاری

غم می گریزد، غصه می سوزد        شب می گدازد، سایه می میرد

تا عطرِ آهنگ تو می رقصد              تا شعر باران تو می گیرد

از لحظه های تشنه ی بیدار             تا روزهای بی تو بارانی

غم می کُشد ما را و می بینی         دل می کشد ما را تو می دانی