در تاریکی این شب ها میان ستاره های آسمان به دنبال نقش چشمانت بر آسمان می نگرم ولی افسوس که سراسر گیتی را توان برتابیدن نور دیدگان تو نیست، بی گمان ماه هم تقلید بی رمقی است از جلوه روشنی نگاه دوست... افسوس که خفتگان دنیا را به ملکوت بار نیست، بی گمان آن جا می توان اثری یافت ز دوست...