درباره من
تکه نانی دارم ، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی
و خدایی که در این نزدیکی است
لای این شب بوها، پای آن کاج بلند
روی آگاهی آب، روی قانون گیاه
و دوستی بهتر از برگ درخت
بهتر از آب روان...
ادامه...
روزانه‌ها
همه- آدم ها و گنجشک ها ... آدم‌ها حتی مثل گنجشک‌ها نیاز به کیش کیش ندارند. می‌‌روند اما با دلی شکسته
- عشق اونه که... فرید ، بابا، عشق اون نیست که وقـــتی دیدیش دلت بلرزه عشق اونه که وقتی نمی بینیش دلت می خواد کنده شه... " خسرو شکیبایی"
- دلتنگی حقیقی ... اما تو هیچوقت به زنی نگاه نکردی که بخواهی جونت رو فداش کنی. کسی رو نشناختی که با چشماش بتونه تو رو از خودبی‌خود کنه و احساس کنی خدا فرشته‌ای رو از آسمان برای تو به زمین فرستاده...
- آمدیّ و همه‌ی فرضیه‌ها ریخت به هم! تو تعاریف ِ من، معنی ِ خوشبختی با لذت بردن از زندگی فرق داره...
- تازیخ... تاریخ دو بخش است؛ قبل از آخرین نامه تو، بعد از آخرین نامه تو ... و من مرده ام از شدت این جغرافیایی که تو را از تنهایی من گرفت.
- بگو چگونه ببندم هزار نامه به پای کبوتری که ندارم ... دنبال راه های متفاوت تری می گردم برای خوشحال کردن آدم های ارزشمندم..چیزهایی به جز هدیه و کاغذ کادو ها..چیزهای گران قیمت تر..واقعی تر..و والاتر
- تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل ... این بار هم..مثل یک رسم همیشگی تنهای تنها این غصه را به دندون می کشم...
- دنبالش کردم و خوردم زمین... فاتح نشده بودم و از به اثبات رسوندن خود احساس شکست می‌کردم...
- اعتماد اگر اعتماد کرده ای و صدمه دیده ای...
- می ماند اگر... کاج سیب می‌دهد، اگر عاشق شود؛ انگور می‌دهد، اگر مست شود؛ توت فرنگی می‌دهد، اگر خوشبخت شود؛ کاج می‌ماند اگر تنها باشد!
پیوندها
ابر برجسب
دوست دلنوشت عشق یاد دوست شعر نوشت باران زندگی روزنوشت سکوت خاطرات دلتنگی ها شعرنوشت سفر خواب گلجدیدترین یادداشت‌ها
همه- احوال روزگاران
- شبی در سکوت
- پشت هیچستان...
- شرق اندوه
- ماه و ماهی ...
- از کجا آمدم و آمدنم بهر چه بود...
- صدای قدم های پاییز
- نشانی باران...
- فرصت ما نیز باری بیش نیست...
- این چرخ کبود...
- ... اندر این دیر کهن کار سبکباران خوش است
- عمری اگر باقی بود (2)...
- عمری اگر باقی بود...
- از خودم می پرسم زندگی یعنی چه...
- خانه ی دل...
بایگانی
- بهمن 1395 1
- دی 1395 1
- آذر 1395 2
- آبان 1395 2
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 1
- مرداد 1395 1
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 2
- اردیبهشت 1395 1
- فروردین 1395 4
- اسفند 1394 2
- بهمن 1394 1
- دی 1394 1
- آذر 1394 1
- مرداد 1394 1
- تیر 1394 6
- خرداد 1394 5
- فروردین 1394 3
- اسفند 1393 2
- دی 1393 8
- آذر 1393 9
- آبان 1393 7
- مهر 1393 9
- شهریور 1393 7
- مرداد 1393 10
- تیر 1393 7
- خرداد 1393 9
- اردیبهشت 1393 10
- فروردین 1393 12
- اسفند 1392 12
- بهمن 1392 8
- دی 1392 10
- آذر 1392 15
- آبان 1392 14
- مهر 1392 16
- شهریور 1392 25
- مرداد 1392 18
- تیر 1392 40
- خرداد 1392 50
- اردیبهشت 1392 75
- فروردین 1392 83
- اسفند 1391 70
- بهمن 1391 68
- دی 1391 69
- آذر 1391 81
- آبان 1391 115
- مهر 1391 110
- شهریور 1391 109
- مرداد 1391 107
- تیر 1391 70
- خرداد 1391 31
آمار : 157467 بازدید
Powered by Blogsky
آیه ی هستی
همه هستی من آیه تاریکیست
که ترا در خود تکرار کنانبه سحرگاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد
من در این
آیه ترا آه کشیدم آه
من در این آیه ترا
به درخت و آب و آتش پیوند زدم
زندگی شاید
یک خیابان درازست که هر روز زنی با زنبیلی از آن می گذرد
زندگی شاید
ریسمانیست که مردی با آن خود را از شاخه می آویزد
زندگی شاید طفلی است که از مدرسه بر میگردد
زندگی شاید آن لحظه مسدودیست
که نگاه من در نی نی چشمان تو خود را ویران می سازدو در این حسی است
که من آن را با
ادراک ماه و با دریافت ظلمت خواهم آمیخت
در اتاقی که به اندازه یک تنهاییست
دل من
که به اندازه یک عشقست
به بهانه های ساده خوشبختی خود می نگرد
به زوال زیبای گلها در گلدان
به نهالی که تو در باغچه خانه مان کاشته ای
و به آواز قناری ها
که به اندازه یک پنجره می خوانند
آه ...
سهم من اینست
سهم من اینست
سهم من
آسمانیست که آویختن پرده ای آن را از من می گیرد
سهم من پایین رفتن از یک پله متروکست
و به چیزی در پوسیدگی و غربت واصل گشتن
سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره هاست
و در اندوه صدایی جان دادن که به من
می گوید
دستهایت را دوست میدارم
دستهایم را در باغچه می کارم
سبز خواهم شد می دانم می دانم می دانم
و پرستو ها در گودی انگشتان جوهریم
تخم خواهند گذاشت...
کوچه ای هست که قلب من آن را
از محله های کودکیم دزدیده ست
سفر حجمی در خط زمان
و به حجمی خط خشک زمان
را آبستن کردن
حجمی از تصویری آگاه
که ز مهمانی یک آینه بر میگردد
و بدینسانست
که کسی می میرد
و کسی می ماند...
____________________________
فروغ فرخزاد / تولدی دیگر
پی نوشت1: امشب اتفاقی این شعر مولانا به ذهنم اومد؛ مخصوصا این بیت با صدای استاد ناظری
روز و شب را همچو خود مجنون کنم، مجنون کنم...
روز و شب را کی گذارم روز و شب، روز و شب...
پی نوشت 2: این روزها اتفاقی افتاده که با کمتر کسی درباره اش صحبت می تونم بکنم اما دلم می خواد خودش حل بشه، بره پی کارش و عذاب روح نشه برای من... عجب روزگاری است.
غزلیات مولانا سوز عجیبی داره و در عین حال دریای معنی است.
پسرک
یکشنبه 5 خرداد 1392 ساعت 10:08 ب.ظ
فروغ هم زندگی غمگینی داشته...
امیدوارم مشکلتون حل بشه
شعرهاش که غم انگیزه، هیچوقت در مورد زندگیش مطالعه دقیق نداشتم ولی یه بار کتابی دیدم از مجموعه نامه هاش به شوهرش، پر احساس بود.
ممنون از آرزوی زیباتون؛ دقیقا مشکل خودم نیست، بیشتر مال یکی دیگه است... دل رحمی هم بعضی وقت ها اسباب دردسر آدمه...
فروغ انسان لطیف و پراحساسی بوده، به پسرخاله اش علاقه مند بوده و باش ازدواج میکنه اما بعد از 4سال از هم جدا میشن و زندگیش خیلی تلخ میشه...بنده خدا عمرش هم کوتاه بوده، حدود سی و دوسال. روحش شاد
توکل به خدا، حل میشه
آری، شاعرهای راستین ادم های سرشار از احساس اند. چه غمگین و چه عمر کوتاهی...
ممنون از اطلاعاتتون و ممنون از آرزوتون. خودم در اصل باید حلش کنم که خواهم کرد...