نامه:
ز ندگی مثل گل سرخ پر از خاطره هاست
و تو شبرنگ صمیمانه رویای منی
که نسیم نفست
و شهاب نگهت
سایه بان تن بی روح من
است
پاسخ:
اگر عشق نبود به کدامین بهانه می خندیدیم و می گریستیم؟
کدام لحظه ناب را اندیشه می کردیم؟
چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟
آری بیگمان پیش تر از اینها مرده بودیم، اگر عشق نبود