حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند ...

یک گلدان کوچک گل شمعدانی شده است نوازشگر نگاه من و یادآور دوست... همان شب توی جاده خریدم، شب کنسرت احسان خواجه امیری، 

شمع و باران...

گفته بودی که بیایم چو به جان آیی تو
      من به جان آمدم اینک تو چرا می نایی
            بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال
                      عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی