غرق تمنا...

در پیش بیدردان چرا فریاد بی حاصل کنم

گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحبدل کنم

در پرده سوزم همچو گل در سینه جوشم همچو مل

من شمع رسوا نیستم تا گریه در محفل کنم

اول کنم اندیشه ای تا برگزینم پیشه ای

آخر به یک پیمانه می اندیشه را باطل کنم

زآن رو ستانم جام را آن مایه آرام را

تا خویشتن را لحظه ای از خویشتن غافل کنم

از گل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او

تا چون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم

روشنگری افلاکیم چون آفتاب از پاکیم

خاکی نیم تا خویش را سرگرم آب و گل کنم

غرق تمنای توام موجی ز دریای تو ام

من نخل سرکش نیستم تا خانه در ساحل کنم

دانم که آن سرو سهی از دل ندارد آگهی

چند از غم دل چون رهی فریاد بی حاصل کنم

___________________________________

پی نوشت:

مُل: شراب انگوری

شعر از رهی معیری

همین شعر در قالب آهنگ هم آمده، امشب غزلیات رهی معیری را می خواندم، در نظرم آمد...

تا دل شب ...

همینطور که دراز کشیده ام هجوم افکار گوناگون خواب را به بیداری مبدل می کند تبلت را برمیدارم. مثل هیمشه هجوم پوچ هیاهوی زندگی است. اول یادم به خبر امروز می افتد، "هر 40 ثانیه یک نفر در جهان به زندگی خود پایان می دهد" و این سوال در ذهنم برمی آید که چرا نشدم جزئی از آن آمار ناتمام و ماندم میان غبار... از منزل همسایه ها صدای آهنگ به گوش می رسه، عروسی هست، و در این اندیشه فرو می روم که خاصیت زندگی چه می تواند باشد. باز رنگ بی رنگی دل را فرو می ریزد، دل تنگ می شوم برای آسمان...

آهنگ نوشت

امشب فیلمی درباره ناصرالدین شاه را در برنامه آپارات دیدم. آهنگ پایانی  زیبا بود ...

دامن‌کشان ، ساقی می‌خواران        از کنـار یاران        مست و گیسوافشان ، می‌گریزد
 درجـام می ، از شــــرنـگ دوری      و زغم محجوری      چون شرابی جوشان ، می بریزد
                                                ....................
                           دارم قلبی        لرزان ، زغمش        دیده شد نگران
دامن‌کشان ، ساقی می‌خواران          از کنـار یاران         مست و گیسوافشان ، می‌گریزد
                     { دارم چشمی      ‌گـریـان ، به‌رهش      روز و شب بشمارم ، تا بیاید .....
                                                ....................
          آزرده دل ، ازجفای یاری        بی‌وفـا دلداری        ماه افسونکاری ، شب نخفتم
  با یادش تا ، دامن ‌از کف دادم      شد جهان از یادم      رازعشقش را در ، دل نهفتم
                                                ....................
                             از چشمانش ریزد به‌دلم ، شور عشق و امید
                   دامن از کف دادم      شد جهان از یادم      راز عشقش را در ، دل نهفتم
                     { دارم چشمی      ‌گـریـان ، به‌رهش      روز و شب بشمارم ، تا بیاید .....

The Fault in Our Stars

فیلم داستان لحظه های کوتاه و پرشتاب زندگی است که با عشق تجلی  بی نهایت می یابد.

There are infinite numbers between zero and one

There is a bigger infinite set of numbers between two and zero

or between zero and a million

Some infinities are simply bigger than other infinities

I don't want more number than I am likely to get...

My love ...

I cannot tell you how thankful I am for our little infinity

کعبه ی مقصود

 

گفت و گو ...

گل گفت: 
- تو به خاطر خودت گل را دوست می داری. این دوست داشتن خویش است نه دوست داشتن گل
 بلبل گفت: 
- چه کنم؟ 
گل گفت: 
- مرا دوست بدار
 بلبل آواز خواند. گل گفت: 
- برای من می خوانی یا برای گل؟ 
بلبل گفت: 
- برای تو 
گل گفت: 
- طوری بخوان که من بشنوم. نه گل 

بلبل چشم بست. و در دل خواند، نام گل را. و در فکر دید، شمایل گل را...

(خط استاد سیاوش حسینی

رویاهای ناتمام

خواب دیدم توی کوچه پس کوچه های اطراف میدان امام، نمی دانم مسافر بودم یا رهگذر، مثل همیشه تنگنا بود و مشکلات و تکافو، تازه به فکر رفتم چرا همیشه در رویاها تنها هستم، کسی همراه نیست، خانواده همسفر نیست!؟ دوست، غریبانه، معمولا کسی را به کس التفات نیست، خیل مشکلات همراه است...

این عکس را دیدم امروز دلم هوای کوهستان و جنگل کرد، گم شدن در بی کران مه آلود... شاید بی ربط به سوال بالا هم نباشد؛ تازه یادم آمد، دلم می خواهد جنگل و کوه و صحرا باشد، بی اثری از آدمی، از چرخ های تمدن و از هیاهوی زندگی های مدرن...