آرامشم تو...

شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم دوست دارم

بی تو بودن را برای با تو بودن دوست دارم دوست دارم

خالی از خود خواهی من، برتر از آلایش تن

من تو را بالاتر از تن، برتر از من دوست دارم

عشق صدها چهره دارد عشق تو آیینه دار عشق

عشق را در چهره ی آیینه دیدن دوست دارم

بغض سر گردان ابرم قله ای آرامشم تو
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم دوست دارم

____________

پی نوشت:

- آلایش: آلودگی؛ آلایش تن، اضافه تشبیهی، یعنی حقیقت عشق در روح و قلب انسان است و جسم در برابر آن همچون آلودگی است. و حکایت عشق در دل، حدیثی است طولانی در تاریخ و منظومه هایی که عشق سروده است و کوه بیستونی که عشق کنده است و شهرتش فرهاد برده است جان هایی که بر سر آن رفته است و وبلاگی که عشق می نوسید نه این جسم خسته... یاد آور این بیت از حافظ که "حجاب چهره جان می شود غبار تنم // خوشا روزی که از این چهره حجاب برفکنم" که غبار تن، اضافه تشبیهی است و تن در برابر جان، همچون سد و مانع و مزاحم است.

- "عشق صدها چهره دارد// عشق تو آیینه دار عشق" :عشق صدها چهره دارد و همیشه این عشق نیست که خود را عشق جای می زند اما عشق تو مانند آیینه یک رنگ و با صفاست و حقیقت را می نماید و در آن ریا نیست و پاک است.

زیبایی و خوبی هیچ گاه تکراری و بی حلاوت نمی گردد.

صدای ماندگار هایده / شعر: اردلان سرافراز / شانه هایت