در امتداد سکوت سحر

واژه ها از نام تو می گویند، برای دلی که تویی پایان هر جستجویش. برای انتظار بی پایان، مژده دستانت روشن ترین معجزه است برای ایمان به عشق؛ گرمای یک لبخند، ظرف سرد ثانیه ها را از  مهر لبریز می کند. از یک اشارت توست که بغض دیرین فرو می ریزد از چشمان منتظر  و بی خواب...

پی نوشت : آهنگ